Τι είναι και τούτο ,κάθε φορά που δε μας
αρέσει ένα βιβλίο, να βγαίνουν οι μαυροφόρες να σκούζουν με μοιρολόγια στην
αυλή και τα πέριξ του κοντυλοφόρου, θέλοντας να μας πείσουν για την αδικία που
έχουμε κάνει ! Βρε παιδιά, αυτά είναι γούστα, πως να το κάνουμε τώρα ? Εσένα
σου αρέσει, εμένα πάλι όχι , ήρθα εγώ να σου χτυπήσω τη πόρτα να ζητήσω
εξηγήσεις ?? Βγήκα εγώ να σκούζω διότι δε σου αρέσει το τάδε μπούκ και η-ο τάδε
συγγραφέας ? Πες τη γνώμη σου , τη σέβομαι αλλά ως εκεί, άμα δε το πάρω με το
καλό μου το μάτι το δεξί , που δε πάσχει από στραβισμό, δε πα να χτυπιέσαι σα
το χταπόδι να σου μαρτυρήσει που κρύβονται τα υπόλοιπα, τσάμπα καίει η λάμπα
σας το λέω ! Οκ, δε με ενοχλεί , να το αναρτήσεις, να γράψεις θετικά σχόλια, να
το διαφημίσεις, να το παινέψεις ( άσχετο
λέμε τώρα, που το έχεις ξεκατινιάσει πριβέ) δικαίωμα σου είναι , γούστο σου και
καπέλο σου,. Αλλά να με θεωρείς και ηλίθιο αυτό παραπάει, δε μπορώ να το
καταπιώ με τίποτις, δε ξέρω Αϊνστάιν αν γνωρίζεις την έκφραση : θέλει η
πορνέισον να κρυφτεί, μπατ η χαρά δε την αφήνει, αλλά ισχύει κουκλιτσόνια μου,
δυο μέτρα και δυο σταθμά δε μπορείς να τα συμβιβάσεις ! Κλίκες υπάρχουν παντού,
το γνωρίζουμε , το σιχαινόμαστε , τους γυρνάμε τη πλάτη. Κάτσε λοιπόν στη γωνιά
σου και άσε εμένα τον αναγνώστη να αποφασίσω αν μου αρέσει η όχι, άλλωστε εγώ
το πλήρωσα και σπατάλησα το χρόνο μου μαζί του, εγώ θα αποφασίσω για μένα. Εν' τω μεταξύ, δε μας φτάνουν τα παπαγαλάκια
έχουμε και τους γνωστούς άγνωστους, που χτυπάνε σε τακτά διαστήματα
σχολιάζοντας αρνητικά πάντα , τα βιβλία που έχουν μεγάλη απήχηση και είναι τόσο
γκάου, που νομίζουν ότι δε τους έχουμε πάρει χαμπάρι, το τι βλέπουν τα ματάκια
μου στα σχόλια αναγνωστών (????? ) δε περιγράφεται και το χειρότερο όλων είναι ότι οι
συγκεκριμένοι, προφανώς λόγω άπατης, αποτυχημένης δική τους υπερπαραγωγής,
βγάζουν τη μικροψυχία τους , τη κακία τους και την ζήλια ψώρα τους πρώτο
τραπέζι πίστα και πετάνε τα κοτσάνια με τα καλαθάκια μαζί ! Απορώ πως
καταπίνουν και δεν δηλητηριάζονται. Τι να κάνουμε μανδαμίτσες, δε γίνεται να έχομεν
όλοι ταλέντο στο μουζάκα, ίδια γεύση έχει η έτοιμη μπεσαμέλ με τη χειροποίητη ?
Ο γευσιγνώστης την αναγνωρίζει αμέσως, με τη πρώτη πιρουνιά , χώρια που με το
πιρουνάκι έχεις φόβο να βγάλεις το δικό σου ματάκι, αν δε προσέξεις πως το
κρατάς ! Οπότε πάρτε τη ξινίλα σας και τραβήξτε κατά ΗΒΗ μεριά και μεροκαματάκι
θα βγάλετε και βιταμίνη C θα προσφέρεται, να είστε και λίγο ωφέλιμοι,
διαφορετικά βλάπτετε σοβαρά τα νεύρα μας ! By: Τίτι Βάντα

Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δώστους λίγο ξυδάκι να πάει κάτω η ξινίλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπά, δε καταλαβαίνουν με τίποτα :( το τράτζικ είναι , όταν η αξιοπρέπεια πάει τσάρκα , δυστυχώς το Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, έχει πεθάνει τελικά :(((
ΑπάντησηΔιαγραφή