
Η Αγάπη όλα τα υπομένει, η αγάπη όλα τα ελπίζει κι η γη γυρίζει. Πολύ προχώ ο Χατζής κι η Μαρινέλλα ,τελικά καλά μου.Εδώ έχουμε ένα δράκο (απ τους καλούς) όμως δράκους, που δεν ξερνάνε φωτιές για να φέρουν καταστροφή, καρδιές καίνε μόνο με την καλή έννοια κι ένα πλάσμα , αν είναι δυνατόν, που γεννήθηκε χωρίς εγώ. Αγαπάει τους πάντες και τα πάντα κυριολεκτικά. Αντιμετωπίζει: ρατσισμό, σαρκασμό,εχθρικότητα,καχυποψία, όλα τα μοχθηρά ένστικτα, που κουβαλάει η ανθωπότητα, (τρομάρα της) έτσι όπως κατάντησε. Αλλά αυτή εκεί, το χαβά της, δίνει απλόχερα χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα (πας καλά κοπελιά) μου ? Η παιδική της σχεδόν αθωότητα, μερικές φορές μου την έδινε στα νεύρα,κάποιες φορές, μου ερχότανε να της τραβήξω τις κοτσίδες ( δεν έχει) αλλά αν είχε, τρίχα δεν θα της άφηνα. Όμως καθώς γνώριζα, σταδιακά τον χαρακτήρα της, κάποιες φορές ταυτίστικα μαζί της ( τις κοτσίδες) δε θα τις γλύτωνε πάντως. Τέλος πάντων, μακάρι να την είχα φίλη μου, όσο και να την μαλώνω, έχει δίκιο. Όταν είσαι ,πλάσμα του φωτός, αναγκαστικά θα φωτίσεις ακόμη και τα πιο πυκνά σκοτάδια ( μπορείς και με φακό) αλλά το προσπερνώ. Το μήνυμα το λάβαμε, έχουμε χάσει, την ανθρωπιά μας και την παιδική μας αφέλεια(κούνιες, τραμπάλες, τσουλήθρες, γύρω-γύρω δεν βάνω, διότι με ζαλίζει) κι αυτό είναι το πιο σημαντικό τελικά, καλά μου. Αγάπη, Αγάπη και πάλι Αγάπη, δεν θα ήταν όλα διαφορετικά ??
By : Τίτι Βάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου