Τι Κάποτε στη Σαλονίκη χρυσή μου? Για δε λες καλύτερα : σκ..ά στα μούτρα σου ανθρωπότητα ? Οκ το είχα ψυχανεμιστεί , δεν υπάρχει σωτηρία για το αλαζονικό, εγωιστικό, ανεγκέφαλο ανθρώπινο γένος, αλλά με τη μνήμη χρυσόψαρου,που διαθέτει ο άνθρωπος, υπέθετα ότι κάτι μας έχει διδάξει η Ιστορία, αμ πως, μη φάμε έχουμε γλάρο. Ρε δε πα να κατοικίσουμε στον Άρη, να σφύζουμε από τεχνολογία, να ζούμε στον αιώνα εξάρσεως του πολιτισμού ( χα...χα..χα..εδώ γελάνε ) ότι και να κάνουμε , τον ποπό μας να χτυπάμε στα πατώματα, μυαλό δε βάνουμε τίποτις, κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου και δεν τρέχει κάστανο. Αν δεν βρείτε καρμπόν , τα γεγονότα του παρελθόντος με τα γεγονότα του παρόντος , εμένα να μου τρυπήστε τη μύτη. Πίκρα καλά μου, μεγάλη πίκρα πήρα διαβάζοντας το εξαιρετικό, οφείλω να ομολογήσω συγκεκριμένο βιβλίο. Πολύ θα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα και στην άκρη του τούνελ αχνοαγναντεύω ένα μικρούτσικο φως ( έστω από κερί) , δυστυχώς θα μας φάει το μαύρο σκοτάδι ( εδώ που τα λέμε) δεν θα έχει κι άδικο. Να το πάρετε το βιβλίο, όπως και δήποτε , η Κράλλη δεν χρειάζεται συστάσεις, ξεχάστε το ρομαντικό ύφος , ανακαλύψτε μια νέα δυνατή πένα που περιγράφει συγκλονιστικά ( ψαγμένα) ιστορικά γεγονότα. Αυτά και εις άλλα με υγεία.
By : Τίτι Βάντα
By : Τίτι Βάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου