Μελωδία στη Θύελλα !! Γεωργία Κακαλοπούλου !

Εντάξει, οι φλέβες μου έγιαναν  και μπορώ πλέον να χρησιμοποιήσω τα χεράκια μου. Θα μου μείνουν βέβαια οι λεπτές γραμμές στους καρπούς , αλλά χαλάλι οι ξουραφιές που με σημάδεψαν ! Γουέλ, για να τα πάρουμε απ' την αρχή και να αποκαταστήσω το καλό μου όνομα, στη νευρολογική κλινική, που νοσηλεύτηκα, στην οποία ο ντοκτόρ σήκωσε τα χέρια ψηλά με τη περίπτωσή μου ( διότι δεν έλεγε με τίποτις) να καταλάβει, γουάι η ανάγνωση ενός βιβλίου είχε σαν αποτέλεσμα την άμεση μεταφορά μου, στο ψυχιατρικό τμήμα του οποίου είναι και διευθυντής βεβαίως-βεβαίως ( σιγά μη με αναλάβει) ο νεαρούλης ειδικευόμενος , ο οποίος ήταν και γλυκούλης για να πω και του στραβού το δίκιο καλά μου !  Ούπς...... πάλι ξέφυγα, δικαιολογημένα όμως, καθώς η φαρμακευτική αγωγή που μου χορήγησαν κυκλοφορεί ακόμα στον εγκέφαλο μου. Ιδού λοιπόν η αιτία που με το ζόρι με έντυσαν με ένα άσπρο ρομπάκι , που μεταξύ μας έδενε στη πλάτη και πολύ με στεναχώρησε που η μάρκα του ήταν άγνωστη εντελώς, άσε που δε με βόλεψε καθόλου και πιάστηκαν τα χέρια μου, έτσι που ήταν συνέχεια πίσω στη πλάτη μου ! Όλα ξεκίνησαν, όταν ένα μανάρι απ' τη Σκωτία, αποφάσισε να έρθει στη χώρα μας και να κάνει φασαρία στο ληξιαρχείο του Δήμου Αθηναίων. Μπερδεγουέι η κατάσταση, διότι ο μπαμπάς του δεν τον είχε δηλώσει όπως έπρεπε και τώρα άντε να βγάλεις άκρη με τη γραφειοκρατεία στην Ελλάδα, δεν του είχε θυμώσει όμως  γι' αυτό ( που έπρεπε να τρέχει από όροφο σε όροφο) μέχρι να βγάλει άκρη, τσούυυυυυ ...του είχε θυμώσει διότι ήταν πολύ μεγάλο ρεμάλι ο μπαμπάς του! Έρχεται που λέτε αποφασισμένο να τον κάνει να πληρώσει για όλες τις αδικίες και τις παγαποντιές, που ομολογουμένως ήταν πάρα πολλές, αλλά ούτε που του πέρναγε απ' το μυαλό , τι ζόρια θα περνούσε μέχρι να αποκατασταθεί η τάξις και  ηθική ! Ο μπαμπάς-ρεμάλι, είχε κάνει άνω κάτω και πλαγίως τη ζωή πολλών ανθρώπων, το Θεό του δεν είχε βρε παιδιά προκειμένου να περνάει καλά, δεν υπολόγιζε τίποτις, αλλά δεν γνώριζε ή κι' αν την γνώριζε αδιαφορούσε τελείως για την παροιμία που λέει: πίσω έχει η αχλάδα την ουρά!Με τόσους ανθρώπους, που είχε αδικήσει λογικό ήταν να βρει σύμμαχους ο γιος του να του πατήσουν το κάλλο εκεί που πονάει.Διότι δε σας είπα και το καλύτερο, το μανάρι απ' τα ξένα, δεν είναι όποιο κι' όποιο, είναι διάσημο, πλούσιο, σκληρό, αποφασισμένο για όλα και από όψη ένα σας λέω, φανταστείτε ένα συνδυασμό Έλληνα ημίθεου και Κέλτη Θεού...ουάουυυυυυ αέρα παρακαλώ και το ξυραφάκι να χαράξω τις φλέβες μου (καταλάβατε τώρα, γουάι μου φόρεσαν με το ζόρι το λευκό ρομπάκι )  ???Στη προσπάθειά του να ανακαλύψει , τα σκοτεινά και βρώμικα μυστικά ( διότι υπάρχουν πολλά ) και να τα βγάλει στη φόρα, θα έρθει αντιμέτωπος με καταστάσεις που δεν είχε υπολογίσει, όταν ξεκίνησε το ταξίδι του από τα Χάιλαντς ανατροπές, πάθη, ίντριγκες, έρωτα, ειδικά ο τελευταίος χαμπάρι δε πήρε πως του ήρθε κατακούτελα και έτσι στα ξαφνικά ! Πιο πολλά δε μπορώ να αποκαλύψω και ο ντοκτόρ -διευθυντής με πίεζε αλλά εγώ εκεί βράχος στάθηκα, να πας να το πάρεις του είπα και μετά έλα να μου πεις, αν είχα άδικο που λάλησα η γυναίκα, με το σκοτεινό μανάρι απ' το Βορρά !!!
By: Tίτι Βάντα